OKRĘGOWEGO RZECZNIKA ODPOWIEDZIALNOŚCI ZAWODOWEJ
Przepisy ogólne.
§ 1.1. Regulamin określa zasady wewnętrznego urzędowania okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej.
2. Regulamin ma na celu zapewnienie prawidłowego wykonywania zadań
przez okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej i zastępców okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej, wynikających ustawy z dnia 1 lipca 2011 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. Nr 174, poz. 1038); zwanej dalej
„ustawą”.
§ 2.Ilekroć w Regulaminie jest mowa o:
§ 3. 1. Kadencja okręgowego rzecznika trwa 4 lata.
2. Wyboru zastępcy okręgowego rzecznika dokonuje się na okres kadencji okręgowego rzecznika.
3. W razie wygaśnięcia mandatu okręgowego rzecznika przed upływem kadencji
lub niemożności sprawowania przez niego funkcji, do czasu wyboru nowego okręgowego rzecznika funkcję tę pełni jeden z zastępców okręgowego rzecznika wyznaczony przez Naczelnego Rzecznika.
§ 4.1. Zadania określone w art. 35 ust. 1 ustawy, okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej wykonuje w szczególności poprzez:
2. Realizując zadania, o których mowa w ust.1, okręgowy rzecznik działa osobiście oraz za pośrednictwem zastępców.
3. Okręgowy rzecznik może zastrzec realizację niektórych czynności wymienionych
w ust. 1 do swojej wyłącznej kompetencji.
§ 5.Siedzibą okręgowego rzecznika jest siedziba okręgowej izby pielęgniarek
i położnych, której rzecznik jest organem.
§ 6.Okręgowy rzecznik odpowiada za prawidłowe i terminowe wykonywanie czynności należących do jego kompetencji, a także za treść i formę sporządzanych w związku z tym dokumentów oraz rzetelność informacji udzielonych pisemnie lub ustnie.
§ 7. 1. Czynności realizowane przez okręgowego rzecznika, w ramach wykonywanych zadań podlegają dokumentowaniu.
2. Każdy dokument powinien zawierać oznaczenie organu, określenie daty i miejsca sporządzenia, treść, podpis ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji osoby sporządzającej, a w przypadkach przewidzianych w przepisach dotyczących postępowania wyjaśniającego również uzasadnienie.
§ 8.1. Nie rzadziej niż dwa razy w miesiącu, w oznaczonych dniach i godzinach rzecznik, pełni dyżur.
2. Dyżur jest pełniony w siedzibie okręgowego rzecznika w godzinach pracy Biura okręgowej izby pielęgniarek i położnych. Czas trwania dyżuru określa okręgowy rzecznik.
3. Informację dotyczącą czasu i miejsca dyżurów rzecznika umieszcza się w siedzibie okręgowej izby pielęgniarek i położnych, oraz podaje do publicznej wiadomości poprzez umieszczenie na stronie internetowej okręgowej izby pielęgniarek i położnych.
§ 9.1. Przebieg każdego dyżuru dokumentuje się wpisem w Rejestrze dyżurów.
2. Wpis do rejestru powinien zawierać:
Nadzór nad działalnością rzeczników okręgowych.
§ 10.1. Nadzór, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy sprawowany
przez Naczelnego Rzecznika ma na celu ujednolicenie ocen i zasad postępowania rzeczników w prowadzonych przez nich sprawach, kryteriów polityki odwoławczej, a także udziału
w rozprawach przed sądami pielęgniarek i położnych.
2. Działalność nadzorcza zmierza do tego, aby czynności podejmowane
przez rzeczników realizowane były zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa,
przy uwzględnieniu uprawnień stron oraz respektowaniu prawnych interesów innych osób,
a przy tym sumiennie i terminowo.
3. W ramach sprawowanego nadzoru Naczelny Rzecznik:
4. W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1 rzecznik:
§ 11.1. W ramach nadzoru sprawowanego przez Naczelnego Rzecznika dokonuje
się wizytacji biura okręgowego rzecznika.
2. Wizytacje przeprowadza się przynajmniej jeden raz w czasie trwania kadencji okręgowego rzecznika oraz w przypadku uzyskania przez Naczelnego Rzecznika informacji
o występowaniu rażących nieprawidłowości w działaniu rzecznika.
§ 12.1. Przeprowadzenie wizytacji następuje na podstawie zarządzenia Naczelnego Rzecznika o przeprowadzeniu wizytacji biura okręgowego rzecznika
2. W zarządzeniu wskazuje się termin wizytacji oraz określa skład zespołu wizytującego.
3. W skład zespołu wizytującego oprócz Naczelnego Rzecznika lub zastępcy Naczelnego Rzecznika może wchodzić również pracownik Kancelarii Naczelnego Rzecznika.
4. W przypadkach uzasadnionych zawiłością sprawy będącej przedmiotem wizytacji
w skład zespołu wizytującego mogą wchodzić inni przedstawiciele Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych.
§ 13.1. O terminie wizytacji informuje się pisemnie okręgowego rzecznika,
na co najmniej 14 dni przed planowanym terminem wizytacji.
2. Wizytacja może być przeprowadzona z pominięciem terminu, o którym mowa
w ust.1:
§ 14.Wizytacja obejmuje dokonanie ustaleń w zakresie:
§ 15.1. Bezpośrednio po przeprowadzeniu wizytacji przewodniczący zespołu wizytującego omawia z okręgowym rzecznikiem ustalenia poczynione w czasie jej prowadzenia.
2. W terminie nie dłuższym niż 14 dni od zakończenia wizytacji sporządza się protokół
z przebiegu i ustaleń wizytacji.
3. Protokół powinien zawierać: datę i miejsce wizytacji, wskazanie osób w niej uczestniczących, określenie wizytowanego organu, przedmiot i ustalenia wizytacji, wnioski
i zalecenia pokontrolne ze wskazaniem czasu ich zrealizowania.
§ 16. 1. Okręgowy rzecznik organizuje i przeprowadza szkolenia dla członków samorządu zawodowego z zakresu odpowiedzialności zawodowej.
2. Problematyka szkoleń dotyczy w szczególności:
Biuro okręgowego rzecznika.
§ 17. 1. Zadaniem biura okręgowego rzecznika zwanej dalej „biurem” jest zgodne
z przepisami ustawy, kodeksu postępowania karnego, administracyjnego, uchwałami samorządu pielęgniarek i położnych oraz innymi przepisami prawa, a także zaleceniami Naczelnego Rzecznika wykonywanie czynności biurowych i pomocniczych.
2. Pracownicy biura powinni wykonywać powierzone im zadania terminowo, sumiennie
i starannie, wykazywać życzliwość i bezstronność, dbać o kulturę urzędowania,
a także przestrzegać zasad postępowania z informacjami ustawowo chronionymi.
§ 18. W szczególności do zadań biura należy:
§ 19. 1. Pracownik biura wykonuje zadania biura zgodnie z zakresem obowiązków, wynikających z umowy o pracę, na zajmowanym przez siebie stanowisku.
2. W zakresie obowiązków, o którym mowa w ust.1 powinny zostać wskazane poszczególne uprawnienia dotyczące podpisywania korespondencji wychodzącej z biura
oraz zakresu informacji udzielanych stronom o sprawach prowadzonych przez rzecznika
oraz pozostałych informacji udzielanych innym osobom.
§ 20. W biurze przechowuje się zbiór aktualnie obowiązujących przepisów prawnych
w oparciu, o które są prowadzone postępowania wyjaśniające w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej.
Biurowość, zakładanie i prowadzenie akt.
§21. 1. Na pismach wpływających do biura oraz sporządzanych w biurze,
a także wysyłanych do innych organów i osób umieszcza się sygnaturę akt sprawy,
której one dotyczą.
2. Pisma w sprawach niecierpiących zwłoki oznacza się napisem „Pilne”, a w sprawach terminowych – „Terminowe”.
§22. 1. W piśmie wysyłanym przez biuro podaje się pełną nazwę organu, sygnaturę akt sprawy, znak pisma, datę podpisania pisma, imię i nazwisko oraz pełnioną funkcję
lub zajmowane stanowisko podpisującego.
2. W nagłówku pisma podaje się, w miarę potrzeby, określenie przedmiotu sprawy.
3. W piśmie stanowiącym odpowiedź na otrzymane pismo powołuje się datę i sygnaturę pisma, którego odpowiedź dotyczy.
4. Jeżeli sprawa, której dotyczy pismo, pozostaje w ewidencji innego organu uprawnionego do prowadzenia postępowań, należy również wskazać numer sprawy w tej ewidencji.
5. Jeżeli wraz z pismem przesyła się załączniki, ich liczbę podaje się pod tekstem pisma
z lewej strony, poniżej wymieniając ich nazwy.
§ 23. 1. W nadsyłanych lub przekazywanych do biura przesyłkach sprawdza
się właściwość adresata i stan opakowania.
2. Do pism wpływających za pośrednictwem poczty dołącza się koperty dla udokumentowania zachowania terminu. Jeżeli w kopercie przesłano kilka pism (akt), kopertę dołącza się do jednego z tych pism, zaznaczając na pozostałych pismach, przy którym piśmie znajduje się ta koperta.
§ 24. 1. Na każdym piśmie wpływającym do kancelarii umieszcza się adnotację (prezentatę) zawierającą nazwę organu (okręgowego rzecznika), datę otrzymania pisma
i liczbę załączników oraz imienną pieczątkę lub czytelny podpis osoby przyjmującej pismo.
2. Pismo wpływające lub wysyłane w sprawach zarejestrowanych w repertoriach otrzymuje sygnaturę sprawy, której dotyczy.
3. Na żądanie osoby składającej pismo pracownik kancelarii wydaje pokwitowanie
lub potwierdza odbiór pisma, umieszczając na jego kopii datę przyjęcia oraz adnotację (prezentatę) zawierającą nazwę organu (okręgowego rzecznika) i podpis osoby przyjmującej pismo.
§ 25. 1. Pisma dotyczące tej samej sprawy łączy się w porządku chronologicznym w akta sprawy.
2. Na okładce akt umieszcza się pełną nazwę organu (okręgowego rzecznika) prowadzącego sprawę, sygnaturę oraz określenie przedmiotu sprawy.
3. Karty w aktach powinny być ponumerowane, zwłaszcza po zakończeniu postępowania lub, gdy akta są przesyłane do innego organu (np. do sądu).
4. Na trzeciej stronie okładki akt odnotowuje się liczbę kart w aktach.
5. Jeden tom akt nie może zawierać więcej niż 200 kart.
6. Kolejne tomy, oznaczone numeracją rzymską, zachowują ciągłość numeracji kart.
§ 26. Poza dokumentami sporządzonymi w toku postępowania wyjaśniającego
do akt załącza się odpisy skierowanych zawiadomień, adnotacje urzędowe, zwrotne poświadczenia odbioru pism oraz koperty, gdy umieszczona na nich data stempla pocztowego stanowi dowód dochowania terminu zawitego.
§ 27. 1 Sygnatura akt postępowania wyjaśniającego składa się z skrótu literowego pochodzącego od nazwy organu (okręgowego rzecznika odpowiedzialności zawodowej)
oraz wyrażonego cyframi arabskimi kolejnego numeru sprawy i dwóch ostatnich cyfr roku,
w którym akta zostały założone (np.: „ORzOZ 28/11”).
2. Przedmiot sprawy określa się zwięźle, unikając w miarę możliwości umieszczania na okładce danych personalnych (np.: „skarga dot. pielęgniarek z Oddz. Chirurgii Szpitala AM
w Warszawie”).
3. Po wykonaniu czynności, o których mowa w art. 50 ustawy na okładce umieszcza się imię
i nazwisko pielęgniarki, przeciwko której jest prowadzone postępowanie wyjaśniające oraz kwalifikację prawną zarzuconego jej czynu.
§ 28. 1. Na okładkach akt, poza oznaczeniem sprawy, umieszcza się w sposób trwały napis:
2. Napisy na okładkach akt należy uaktualniać w miarę zachodzących zmian
w postępowaniu.
§ 29. W razie złożenia do akt przedmiotu należy sporządzić protokół określając w nim przedmiot i wskazując, przez kogo został on złożony. Jeżeli dołączenie do akt sprawy przedmiotu nie jest możliwe, a cechy przedmiotu mogą mieć znaczenie dla wyniku postępowania należy opisać ten przedmiot w protokole oględzin.
§ 30.1. Złożone w związku z postępowaniem przedmioty załącza się do akt, a w razie potrzeby umieszcza się we wszytej do akt kopercie, na której zaznacza się jej zawartość,
datę przyjęcia przedmiotu, nazwisko osoby lub nazwę podmiotu, który złożył przedmiot.
2. Jeżeli właściwości przedmiotu uniemożliwiają jego dołączenie do akt jest on,
do czasu zakończenia postępowania, przechowywany w biurze.
3. Do przedmiotu, o którym mowa w ust. 2 dołącza się, przymocowaną w sposób trwały, metryczkę zawierającą sygnaturę postępowania oraz dane wymienione w ust.1.
§ 31.Na polecenie rzecznika można w toku postępowania wyjaśniającego wydać stronie lub innej osobie złożony przez nią w sprawie przedmiot lub dokumenty, po złożeniu do akt jego uwierzytelnionego odpisu.
§ 32. Akta znajdujące się w biurze powinny być posegregowane z uwzględnieniem stadiów postępowania i ułożone kolejno według numerów ich sygnatur.
§ 33. Dokumenty wpływające do biura dotyczące spraw, w których akta zostały przekazane innemu organowi (np. Naczelnemu Sądowi albo Naczelnemu Rzecznikowi) gromadzi się, do czasu umieszczenia ich w aktach, w osobnych teczkach, ze wskazaniem sygnatury akt,
w których dokument powinien zostać umieszczony.
Udzielanie informacji i udostępnianie akt.
§ 34. 1. Stronom oraz ich obrońcom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym pracownik biura udziela informacji o sygnaturze akt prowadzonych przez rzecznika spraw oraz o sposobie załatwienia sprawy, o ile rzecznik nie zdecyduje inaczej.
2. Osobom, o których mowa w ust. 1, pracownik biura w uzgodnieniu z rzecznikiem, udziela także informacji o przewidywanych terminach czynności procesowych, jeżeli osoby te są uprawnione do uczestnictwa w tych czynnościach.
§ 35. Informacje telefoniczne mogą być udzielane wyłącznie osobom uprawnionym, co, do których tożsamości pracownik kancelarii nie ma wątpliwości.
§ 36. 1. Przeglądanie akt sprawy w toku postępowania wyjaśniającego przez osoby uprawnione (strony oraz ich obrońców, pełnomocników i przedstawicieli ustawowych) odbywa się w biurze, w obecności pracownika, na podstawie wcześniej złożonego wniosku, po ustaleniu terminu czynności.
2. Informację o skorzystaniu z uprawnienia, o którym mowa w ust. 1, w określonym czasie
i przez wskazane osoby, odnotowuje w aktach sprawy.
3. Przed udostępnieniem akt sprawy do wglądu należy, na podstawie okazanego dokumentu tożsamości, sprawdzić dane personalne osoby uprawnionej.
§ 37. 1. W postępowaniu wyjaśniającym odmowa uwzględnienia wniosku
o udostępnienie akt, sporządzenia z nich odpisów i kserokopii oraz odpłatnego wydania uwierzytelnionych odpisów lub kserokopii następuje w formie zarządzenia, które wymaga pisemnego uzasadnienia.
2. Rozpoznając wniosek strony lub jej przedstawiciela procesowego lub ustawowego rzecznik ma na uwadze dobro postępowania wyjaśniającego, a w przypadku wniosku innej osoby, nadto uzasadniony interes społeczny, a także ważny interes prawny oraz prawa osób trzecich.
§ 38. 1. O wydaniu z akt odpisów dokumentów, wypisów, zaświadczeń i innych pism należy uczynić wzmiankę na oryginałach tych dokumentów lub w odrębnych notatkach urzędowych albo na trzeciej stronie okładki akt, podając imię i nazwisko oraz numer dokumentu tożsamości osoby, której udostępniono akta albo wydano dokument.
2. Odbiór pisma potwierdza swoim podpisem osoba otrzymująca pismo.
3. Na wydanych odpisach należy zaznaczyć, w jakich aktach znajdują się oryginały.
§ 39. Udostępnienie akt innym podmiotom następuje, na podstawie decyzji rzecznika,
w oparciu o uprawnienia wynikające z odrębnych przepisów (np. przedstawicielowi Rzecznika Praw Pacjenta na podstawie art. 52 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008r.
o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta – Dz. U. z 2012r. Nr 30, poz. 159).
§40. 1. Udostępnienie akt lub ich odpisów i kserokopii na potrzeby sądów i innych organów niezwiązane z prowadzonym postępowaniem wyjaśniającym może nastąpić wyłącznie na ich pisemny wniosek.
2. W przypadku żądania sporządzenia z akt odpisów lub kserokopii, podstawę uwzględnienia wniosku stanowią przepisy ustaw określających kompetencje tych organów, które powinny zostać powołane w zarządzeniu rzecznika. Udostępnienie dokumentacji medycznej następuje w trybie i na zasadach określonych w przepisach dotyczących postępowania z dokumentacją medyczną.
Doręczenia i wezwania.
§ 41.W wezwaniach należy podać, w jakiej sprawie i w jakim charakterze, miejscu
i czasie ma się stawić wzywana osoba i zaznaczyć czy jej stawiennictwo jest obowiązkowe.
W wezwaniu umieszcza się również informację dotyczącą zasad zwrotu kosztów poniesionych w związku ze stawiennictwem.
§ 42.Pisma przeznaczone dla osoby, której dotyczą czynności sprawdzające
oraz pisma dla stron, obrońców i pełnomocników oraz przedstawicieli ustawowych, a także innych uczestników postępowania, sporządza się i doręcza w taki sposób, aby ich treść
nie była dostępna dla osób niepowołanych.
§ 43.Wezwania powinny być wysyłane z takim wyprzedzeniem, aby ich doręczenie osobom wzywanym, następowało nie później niż 14 dni przed terminem zaplanowanej czynności.
§ 44.W przypadku konieczności przekazania wezwania lub zawiadomienia
bez zachowania terminu określonego w § 43 dopuszczalne jest wzywanie lub zawiadamianie telefoniczne z jednoczesnym sporządzeniem notatki do akt zawierającej datę nadania, treść komunikatu oraz podpis osoby dokonującej wezwania.
§ 45.Zawiadomienia, wezwania lub inne pisma przeznaczone dla osoby pozbawionej wolności, przesyła się z odpowiednim pismem przewodnim dla administracji zakładu karnego lub aresztu.
Repertoria i rejestry.
§ 46. 1. W biurze prowadzi się następujące repertoria i rejestry:
zwane dalej „repertoriami”.
2. W biurze mogą być prowadzone inne dodatkowe urządzenia ewidencyjne ułatwiające pracę np. zeszyt postanowień wydawanych przez okręgowego rzecznika, ewidencja prowadzonej prewencji.
§ 47. 1. Repertoria zakłada się dla każdego roku kalendarzowego, zachowując w ciągu roku kolejność wpisów. Niewykorzystane karty repertoriów należy wykorzystywać w roku następnym.
2. Karty repertoriów powinny być przed rozpoczęciem wpisów ponumerowane,
a liczba kart odnotowana na ostatniej stronie księgi.
3. Na pierwszej stronie repertorium zakładanego na rok następny wpisuje się numery spraw niezakończonych w latach ubiegłych.
4. Sprawę wpisuje się do odpowiedniego repertorium z datą i w kolejności, w jakiej wpływają pisma stanowiące podstawę wpisu.
5. Zamknięcie repertorium następuje poprzez podkreślenie ostatniej pozycji wpisu
i odnotowanie danych dotyczących liczby pozycji w wymienionym urządzeniu ewidencyjnym oraz opatrzenie tej adnotacji datą i podpisem sporządzającego ją pracownika biura.
§ 48. 1. Sprawy merytorycznie zakończone należy zakreślać w repertorium obok numeru sprawy znakiem „L”.
2. Wpis omyłkowy należy przekreślać z zachowaniem czytelności tekstu zakreślonego.
§ 49. 1. Do repertorium, o którym mowa w § 46 ust.1 pkt 1 należy wpisywać:
2. Sprawa wpisana do repertorium, o którym mowa w § 45 ust. 1 pkt 1 prowadzona jest do jej zakończenia pod tą samą sygnaturą.
§ 50. Jeżeli połączono dwie lub więcej spraw wpisanych do repertorium, należy
je prowadzić dalej pod sygnaturą sprawy najwcześniej zarejestrowanej, a pozostałe zakreślić, dokonując w rubryce uwagi wzmianki o włączeniu do innych akt z podaniem ich sygnatury.
§ 51. 1. Do spraw nowych, poza wpływającymi po raz pierwszy zalicza się:
2. Nie wpisuje się jako nowych spraw wyłączonych, przekazywanych według właściwości innym organom, oraz spraw ponownie podjętych, podlegających połączeniu
z innymi prowadzonymi, zarejestrowanymi sprawami.
3. Ponowne zarejestrowanie sprawy powinno być odnotowane w rubrykach „uwagi”
w dotychczasowej i nowej pozycji repertorium.
§ 52. 1. Jako zakończone zakreśla się w repertorium sprawy, w których:
2. Zakreślenie sprawy jako zakończonej następuje po wykonaniu wszystkich czynności kancelaryjnych związanych z decyzją końcową postępowania.
§ 53. Okręgowy rzecznik określa sposób prowadzenia innych urządzeń ewidencyjnych,
o których mowa w § 46 ust. 2. oraz zakres gromadzonych w nich danych
ze szczególnym uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926, ze zm.).
Czynności sprawdzające.
§ 54.Rzecznik po powzięciu wiadomości o możliwości dopuszczenia się
przez pielęgniarkę albo położną przewinienia zawodowego, przed wydaniem postanowienia
o wszczęciu postępowania wyjaśniającego bada czy nie zachodzą okoliczności wymienione
w art. 45 ust.1 ustawy.
§ 55.1. Czynności sprawdzające prowadzi się jedynie w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne do sprawdzenia czy informacja wskazująca na możliwość popełnienia przewinienia zawodowego jest wiarygodna.
2. Czynności sprawdzające mogą być przeprowadzane w czasie nie dłuższym niż 1 miesiąc od dnia otrzymania informacji, o której mowa w ust. 1.
§ 56.Podjęte czynności sprawdzające mogą polegać na:
Wszczęciepostępowania wyjaśniającego.
§ 57.1. Po potwierdzeniu wiarygodności informacji o przewinieniu z zakresu odpowiedzialności zawodowej rzecznik niezwłocznie wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania wyjaśniającego.
2. Postępowanie wyjaśniające, do czasu przedstawienia zarzutów jest prowadzone
„w sprawie” (np.: „w sprawie niewłaściwej opieki sprawowanej nad pacjentem
J. Kowalskim” albo „w sprawie wyjaśnienia okoliczności zabiegu przeprowadzonego
w dniu 12 lipca 2011 r. w Szpitalu AM w Warszawie”).
3. Po przedstawieniu zarzutów postępowanie wyjaśniające jest prowadzone przeciwko pielęgniarce albo położnej wskazanej w tym postanowieniu (np. przeciwko pielęgniarce
Alicji Kowalskiej, o czyn z art. …).
§58. 1. Wszczęcie postępowania wyjaśniającego na podstawie anonimowego zawiadomienia powinno zostać poprzedzone sprawdzeniem przytoczonych w tym zawiadomieniu okoliczności. W szczególności rzecznik może przekazać zawiadomienie innemu uprawnionemu organowi albo organom kontroli.
2. W razie niepotwierdzenia okoliczności wskazanych w treści anonimowego zawiadomienia pozostawia się je bez biegu, bez wydawania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania wyjaśniającego.
3. Zawiadomienie, jeżeli dotyczy czynu mogącego wyczerpywać znamiona przestępstwa okręgowy rzecznik przekazuje prokuratorowi właściwemu z uwagi na miejsce popełnienia czynu.
§ 59.1. Postanowienie o wszczęciu postępowania wyjaśniającego powinno zawierać oznaczenie organu, imię i nazwisko rzecznika, który je wydał, datę i miejsca czynności, oznaczenie czynu, wskazanie osoby pokrzywdzonej, uzasadnienie wszczęcia postępowania, podpis okręgowego rzecznika.2. W uzasadnieniu podaje się zwięzły opis stanu faktycznego uzasadniający wszczęcie postępowania wyjaśniającego a w szczególności dokonuje się określenia czynu będącego przedmiotem postępowania przez jego skonkretyzowanie, polegające na wskazaniu czasu i miejsca jego popełnienia oraz innych elementów wchodzących w zakres znamion przewinienia zawodowego.
§ 60.Jeżeli czyn stanowiący przewinienie zawodowe zawiera również znamiona przestępstwa ściganego z urzędu, rzecznik powiadamia o tym, prokuratora właściwego
z uwagi na miejsce popełnienia czynu.
§61. Jednym postępowaniem wyjaśniającym obejmuje się wszystkie czyny pozostające
w związku podmiotowym lub przedmiotowym z czynem stanowiącym podstawę jego wszczęcia, chyba, że zachodzą okoliczności utrudniające łączne rozpoznanie spraw
o poszczególne czyny.
§ 62. W przypadku połączenia spraw czas trwania postępowania wyjaśniającego liczy się od dnia najwcześniej wszczętego postępowania.
§63. 1. Jeżeli łączne prowadzenie postępowania o w wszystkie czyny pozostające
w związku podmiotowym lub przedmiotowym byłoby znacznie utrudnione ze względu
na charakter czynu lub osobę sprawcy materiały dotyczące tego czynu lub tej osoby mogą zostać wyłączone do odrębnego prowadzenia.
2. Wyłączenie do prowadzenia w odrębnym postępowaniu sprawy poszczególnych osób lub
o poszczególne czyny wymaga wydania postanowienia.
3. W postanowieniu, o którym mowa w ust. 1, określa się:
4 W wyłączonej sprawie wydaje się, postanowienie o wszczęciu postępowania wyjaśniającego.
Postępowanie wyjaśniające.
§ 64.1. W przypadku, gdy przewidywany jest skomplikowany przebieg postępowania wyjaśniającego, ze względu na okoliczności sprawy lub wielość sprawców zaleca się sporządzenie planu czynności, w którym wskazuje się, kogo i na jakie okoliczności przesłuchać, o jakie dokumenty się zwrócić, jakie badania i ekspertyzy należy przeprowadzić.
2. Plan, o którym mowa w ust.1 powinien być aktualizowany w trakcie prowadzonego postępowania wyjaśniającego, w miarę gromadzenia kolejnych dowodów.
§ 65.1. Prowadzone przez rzecznika czynności powinny zmierzać do zebrania dowodów potwierdzających lub wykluczających fakt zaistnienia czynu stanowiącego przewinienie zawodowe, oraz dotyczących ustalenia sprawcy i pobudek jego działania,
a także czasu, miejsca, okoliczności i sposobu popełnienia tego czynu.
2. Rzecznik, w toku prowadzonego postępowania wyjaśniającego powinien na bieżąco dokonywać analizy zgromadzonych dowodów, dążąc w toku dalszych czynności do ich potwierdzenia albo weryfikacji.
§ 66.1. Postępowanie wyjaśniające powinno być ukończone w terminie wskazanym
w art. 53 ust.1 ustawy.
2. Przedłużenie czasu trwania postępowania wyjaśniającego następuje na podstawie wniosku rzecznika prowadzącego postępowanie wyjaśniające, który wraz z aktami sprawy przekazuje się organowi uprawnionemu do przedłużenia postępowania.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 powinien zawierać:
4. Długość czasu trwania postępowania wyjaśniającego liczy się od daty otrzymania informacji wskazującej na możliwość popełnienia przewinienia zawodowego, o której mowa w art. 48 ustawy, do dnia wydania postanowienia o jego umorzeniu albo postanowienia
o zamknięciu postępowania wyjaśniającego.
5. Do czasu trwania postępowania nie wlicza się okresów, gdy postępowanie wyjaśniające pozostawało zawieszone.
§ 67.1. Ujawnione w toku postępowania wyjaśniającego fakty i okoliczności świadczące
o istotnym naruszeniu przepisów prawa, poważnych nieprawidłowościach w działalności urzędów, instytucji lub organizacji społecznych, tolerowaniu nadużyć, niedbalstwa, istnienia wadliwej struktury organizacyjnej – rzecznik podaje do wiadomości właściwej jednostki organizacyjnej, a w razie braku jej reakcji – do wiadomości jednostki nadrzędnej.
2. Rzecznik, w razie potrzeby, zwraca się do właściwego organu o przeprowadzenie czynności kontrolnych, określając ich przedmiot i zakres.
3. Odpis wystąpienia okręgowy rzecznik przesyła do wiadomości Naczelnemu Rzecznikowi.
§ 68.Postanowienia wydawane przez rzecznika w toku postępowania powinny zawierać:
Czynności dowodowe.
§ 69.1. Przeprowadzane w toku postępowania wyjaśniającego przez rzecznika dowody podlegają utrwaleniu.
2. Sporządzenia protokołu wymagają następujące czynności:
§ 70. 1. Protokół powinien zawierać:
2. Wyjaśnienia, zeznania, oświadczenia i wnioski osób uczestniczących w czynności oraz stwierdzenia określonych okoliczności przez rzecznika okręgowego, prowadzącego postępowanie zamieszcza się w protokole z możliwą dokładnością.
3. Osoby biorące udział w czynności mają prawo żądać zamieszczenia w protokole
z pełną dokładnością wszystkiego, co dotyczy ich praw lub interesów.
4. W protokole nie wolno zastępować zapisu treści zeznań świadków lub wyjaśnień osoby obwinionej odwoływaniem się do treści innych protokołów lub dokumentów.
5. Osoby biorące udział w czynności mają prawo żądać odczytania fragmentów
ich wypowiedzi wciągniętych do protokołu.
§ 71. 1. Przed przesłuchaniem, na podstawie okazanego dokumentu tożsamości, sprawdza się dane personalne osoby przesłuchiwanej, czyniąc o tym wzmiankę w protokole przesłuchania.
2. Brak dokumentu tożsamości należy odnotować w protokole.
§ 72. 1. Przed przystąpieniem do przesłuchania należy osobę przesłuchiwaną poinformować
o przedmiocie prowadzonego postępowania oraz okolicznościach podlegających ustaleniu.
2. Osobie przesłuchiwanej należy umożliwić swobodne wypowiedzenie się
w granicach określonych celem czynności, a dopiero następnie można zadawać pytania zmierzające do uzupełnienia, wyjaśnienia lub kontroli wypowiedzi.
3. Prawo zadawania pytań mają, oprócz rzecznika prowadzącego przesłuchanie, uczestniczący w czynności; strony, obrońcy, pełnomocnicy i biegli.
4. Pytania zadaje się osobie przesłuchiwanej bezpośrednio, chyba że rzecznik zdecyduje inaczej.
5. Nie wolno zadawać osobie przesłuchiwanej pytań sugerujących treść odpowiedzi.
6 Niedopuszczalne jest wpływanie na swobodę wypowiedzi osoby przesłuchiwanej
za pomocą przymusu lub groźby bezprawnej albo stosowania środków, o których mowa
w art. 171 § 5 pkt 2 Kodeksu postępowania karnego.
7. Wyjaśnienia, zeznania oraz oświadczenia złożone w warunkach wyłączających swobodę wypowiedzi lub uzyskane wbrew zakazom wymienionym w ust. 6 nie mogą stanowić dowodu.
§ 73. 1. Protokół przesłuchania sporządza się, przyjmując jako formę gramatyczną relacji przesłuchiwanego pierwszą osobę czasu przeszłego (np. „byłem”, „widziałem”
albo „byłam”, „wdziałam”) zamieszczając możliwie dokładnie charakterystyczne określenia lub zwroty użyte przez osobę przesłuchiwaną oraz wzmianki dotyczące szczególnego zachowania się tej osoby.
2. Protokół powinien zostać sporządzony za pomocą komputerowego edytora tekstów.
W przypadku niemożności wykorzystania komputera przy przeprowadzaniu czynności podlegającej protokołowaniu, protokół sporządza się pismem ręcznym w czytelny sposób.
§ 74.1. Protokolantem jest pracownik biura.
2. W razie dokonywania czynności poza siedzibą okręgowego rzecznika, jak również w razie zaistnienia przeszkody uniemożliwiającej sporządzenie protokołu przez pracownika biura można do czynności przybrać w charakterze protokolanta, inną wiarygodną osobę pełnoletnią nie zainteresowaną wynikiem sprawy.
3. Rzecznik przeprowadzający czynność może zarazem protokołować, o ile nie będzie to istotnie utrudniać przebiegu czynności.
§ 75.1. Każdą stronę protokołu przesłuchania, po osobistym przeczytaniu podpisują wszystkie osoby biorące udział w czynności.
2. Jeżeli osoba mająca podpisać protokół nie może osobiście zapoznać się z jego treścią (np.
z przyczyn zdrowotnych) przesłuchujący lub protokolant głośno odczytują treść protokołu, odnotowując ten fakt w protokole.
3. Jeżeli osoba mająca podpisać protokół nie może lub odmawia złożenia podpisu, należy
w protokole zaznaczyć przyczynę braku podpisu.
§ 76.1. W przypadku potrzeby dokonania sprostowania w treści protokołu, należy pierwotną treść przekreślić w sposób umożliwiający jej odczytanie i nadpisać niezbędną zmianę, obok której osoba przesłuchiwana umieszcza swoją parafę.
2. Wszystkie zmiany treści protokołu należy omówić w końcowej części protokołu (np.: na 3 karcie protokołu, w 7 wierszu od góry skreślono „pobiegłam” nadpisano „poszłam”).
§ 77.Przesłuchanie nieletniego odbywa się za zgodą prawnych opiekunów i w ich obecności. Jeżeli ocena wiarygodności zeznań nieletniego ma istotne znaczenie
dla postępowania winno się ono odbyć z udziałem psychologa.
§ 78.W czynnościach dowodowych poza prowadzącym je okręgowym rzecznikiem lub zastępcą rzecznika mogą uczestniczyć także inni zastępcy tego rzecznika, w szczególności
w postępowaniach wielowątkowych lub gdy przewiduje się, że przebieg czynności będzie miał skomplikowany charakter.
§ 79.1. W przypadku konieczności przeprowadzenia przesłuchania poza siedzibą okręgowego rzecznika, np. ze względu na zły stan zdrowia lub podeszły wiek osoby mającej uczestniczyć w czynności, albo znaczną ilość osób, które podlegałyby wezwaniu celem przesłuchania, należy dążyć do realizacji tej czynności w siedzibie okręgowej izby pielęgniarek i położnych na obszarze działania, której przebywają osoby, które mają zostać przesłuchane, albo w innym miejscu spełniającym warunki do przeprowadzenia czynności.
2. Przeprowadzenie czynności, o której mowa w ust.1 powinno zostać poprzedzone, uzgodnieniem dotyczącym terminu, miejsca, sposobu i warunków jej realizacji
z podmiotem w siedzibie, którego czynność będzie wykonywana.
§ 80. 1. Rzecznik, niezwłocznie po ich otrzymaniu, rozpatruje wnioski stron, obrońców i pełnomocników o dopuszczenie do udziału w czynnościach oraz przeprowadzenie określonych dowodów.
2. Oddalenie wniosku następuje w formie postanowienia.
3. Dokonując oceny wniosku dowodowego rzecznik powinien kierować się przesłankami wskazanymi w art. 170 § 1 Kodeksu postępowania karnego.
4. Jeżeli we wniosku o dopuszczenie do udziału w czynnościach nie sprecyzowano,
o jakie czynności chodzi, należy wezwać składającego wniosek do wskazania, w jakich czynnościach postępowania wyjaśniającego chce uczestniczyć.
5. O treści postanowienia o odmowie dopuszczenia do udziału w czynnościach postępowania wyjaśniającego zawiadamia się występującego z wnioskiem.
Biegli, tłumacze, specjaliści.
§81.1. Jeżeli stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie
dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych, zasięga się opinii biegłego
albo biegłych.
2. W tym samym celu, co określony w ust.1 można też zwrócić się o wydanie ekspertyzy do instytucji naukowej i specjalistycznej.
3. W wypadku powołania biegłych z zakresu różnych specjalności, o tym, czy mają oni przeprowadzić badania wspólnie i wydać jedną wspólną opinię, czy opinie odrębne, rozstrzyga organ procesowy powołujący biegłych.
4. O dopuszczeniu dowodu z opinii biegłego wydaje się postanowienie,
w którym należy wskazać:
§ 82.Na polecenie rzecznika udostępnia się akta postępowania biegłemu
wraz z zobowiązaniem ich zwrotu.
§ 83.Po otrzymaniu opinii lub ekspertyzy rzecznik zapoznaje się z nią, badając
czy sporządzono ją w sposób wyczerpujący. Jeżeli uzna to za niezbędne może zwrócić się
do osoby odpowiedzialnej za ostateczne wnioski o dodatkowe wyjaśnienie treści opinii,
albo zwrócić się do innego biegłego o dokonanie ponownej opinii.
§ 84.Ustalenie okoliczności, o których mowa w § 78 może nastąpić także w drodze przesłuchania w charakterze świadka osoby dysponującej wiadomościami specjalnymi.
Zawieszenie postępowania.
§ 85.1. W razie długotrwałej przeszkody uniemożliwiającej prowadzenie postępowania, rzecznik może zawiesić postępowanie na czas trwania przeszkody.
2. Przez długotrwałą przeszkodę uniemożliwiającą prowadzenie postępowania wyjaśniającego należy rozumieć taką przeszkodę, której termin ustania jest na tyle odległy
w czasie, że uniemożliwia zakończenie postępowania wyjaśniającego w okresach wskazanych w art. 53 ustawy, bądź w ogóle jest trudny do ustalenia.
3. Zawieszenie postępowania następuje w formie postanowienia z uzasadnieniem.
§ 86.Przed wydaniem postanowienia o zawieszeniu postępowania rzecznik bada,
czy zostały zebrane i zabezpieczone w sprawie wszystkie dostępne materiały dowodowe
i czy podjęto niezbędne czynności dowodowe.
§ 87.W sprawach, w których postępowanie zostało zawieszone z uwagi
na długotrwałą przeszkodę uniemożliwiającą jego prowadzenie, a w szczególności,
gdy przesłanką zawieszenia był fakt prowadzenia postępowania karnego w sprawie
o przestępstwo lub postępowania w sprawie o wykroczenie (art. 37 ustawy), pracownik biura, nie rzadziej niż raz na 2 miesiące, sprawdza czy przyczyny zawieszenia nadal trwają.
W szczególności pracownik biura przekazuje zapytanie do właściwej jednostki organizacyjnej prokuratury albo organu prowadzącego postępowanie.
§ 88. W okresie zawieszenia postępowania wyjaśniającego terminy tego postępowania nie biegną.
§ 89. 1. Po ustaniu przyczyn zawieszenia postępowania rzecznik niezwłocznie wydaje postanowienie o jego podjęciu.
2. Postanowienie o zawieszeniu postępowania wyjaśniającego oraz o jego podjęciu wraz
z pouczeniem dotyczącym możliwości złożenia zażalenia rzecznik przesyła stronom postępowania, obrońcom i pełnomocnikom
Przedstawienie zarzutów.
§ 90.Wydanie postanowienia o przedstawieniu zarzutów, o którym mowa w art. 50 ustawy polega na:
§ 91. 1. Postanowienie o przedstawieniu zarzutów, poza informacjami wymienionymi w § 68, powinno zawierać:
2. Określając czyn, należy, w jednym zdaniu, wskazać czas i miejsce jego popełnienia oraz
w sposób zwięzły, lecz dokładny i przejrzysty przytoczyć okoliczności faktyczne wypełniające ustawowe znamiona zarzucanego przewinienia zawodowego.
3. Orzeczenie zdania głównego powinno określać zarzucane obwinionej osobie zachowanie, naruszające normę prawną np. „nie udzieliła pomocy”, „ujawniła informacje związane
z pacjentem”.
§ 92. 1. Dokonując kwalifikacji prawnej czynu będącego przedmiotem zarzutu należy podać konkretny przepis, który został naruszony.
2. W przypadku, gdy jeden czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch lub więcej przepisach należy powołać wszystkie zbiegające się przepisy.
§ 93. 1. Postanowienie o przedstawieniu zarzutów sporządza się oddzielenie dla każdej pielęgniarki albo położnej.
2. Postanowienie może obejmować kilka czynów.
3. Jeżeli jednym postanowieniem obejmuje się kilka czynów, na pierwszym miejscu wymienia się zarzut najpoważniejszy, a potem czyny łagodniejsze, albo opisuje czyny
w takiej kolejności, w jakiej były popełniane.
§ 94.W razie potrzeby uzupełnienia przedstawionych zarzutów rzecznik wydaje postanowienie o uzupełnieniu postanowienia o przedstawieniu zarzutów odpowiadające wymogom określonym w § 91.
§ 95.1. Po ogłoszeniu postanowienia o przedstawieniu zarzutów rzecznik powinien pouczyć osobę obwinioną o prawie żądania podania ustnie podstaw zarzutów,
a także sporządzenia uzasadnienia na piśmie.
2. Uzasadnienie doręcza się osobie obwinionej i ustanowionemu obrońcy w terminie 14 dni.
3. W uzasadnieniu należy w szczególności wskazać, jakie fakty i dowody zostały przyjęte za podstawę zarzutów.
Zakończenie postępowania wyjaśniającego.
§ 96. W zależności od wyników postępowania dowodowego rzecznik podejmuje decyzję
o wydaniu postanowienia o umorzeniu postępowania, albo skierowaniu do sądu wniosku
o ukaranie.
§ 97.1. Postępowanie wyjaśniające może być umorzone w całości lub w części.
2. Częściowe umorzenie dotyczy poszczególnych zarzutów lub określonych zdarzeń objętych tym postępowaniem.
3. W postępowaniu, w którym zostało ono umorzone częściowo rzecznik powinien zdecydować o sposobie zakończenia postępowania w części nie objętej postanowieniem
o umorzeniu.
§ 98.1. Postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego powinno wskazywać podstawę umorzenia, o której mowa w art. 45 ust. 1 ustawy, w odniesieniu do każdego czynu.
2. W razie zbiegu podstaw umorzenia przytacza się wszystkie podstawy.
§ 99.1. W uzasadnieniu postanowienia o umorzeniu postępowania wyjaśniającego prowadzonego „w sprawie” należy podać opis zdarzenia będące jego przedmiotem, zwięźle przedstawić czynności, jakich dokonano, i poczynione ustalenia, ocenić zebrane dowody
oraz wskazać podstawy faktyczne i prawne, które zadecydowały o umorzeniu.
2. W uzasadnieniu postanowienia o umorzeniu postępowania wyjaśniającego prowadzonego „przeciwko”, poza elementami uzasadnienia wskazanymi w ust. 1 należy wymienić osoby, przeciwko którym toczyło się postępowanie, oraz przytoczyć treść przedstawionych tym osobom zarzutów.
§ 100.Strony zawiadamia się o treści postanowienia o umorzeniu postępowania wyjaśniającego, poprzez doręczenie tego dokumentu, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.
§ 101.Jeżeli zażalenie na postanowienie o umorzeniu postępowania wniesiono
po terminie lub przez osobę nieuprawnioną rzecznik wydaje zarządzenie w przedmiocie odmowy przyjęcia zażalenia, o czym powiadamia wnoszącego i poucza go o przysługującym środku odwoławczym.
§ 102.Jeżeli z treści zażalenia nie wynika, jakiego postanowienia lub zarządzenia
ono dotyczy, rzecznik powinien wezwać wnoszącego o uzupełnienie zażalenia.
§ 103.1. Uwzględnienie zażalenia na postanowienie rzecznika prowadzącego postępowanie wyjaśniające następuje w formie postanowienia.
2. W uzasadnieniu wskazuje się powody uchylenia, okoliczności podlegające wyjaśnieniu lub czynności, które należy przeprowadzić, o których mowa w art. 48 ust. 9 ustawy.
Wniosek o ukaranie, udział w postępowaniu sądowym, środki odwoławcze.
§ 104.1. Wniosek o ukaranie powinien zawierać:
2. W uzasadnieniu wniosku należy zwięźle wskazać okoliczności zaistnienia przewinienia zawodowego, a także jego skutki. Uzasadnienie powinno także w sposób syntetyczny relacjonować przebieg postępowania ze szczególnym uwzględnieniem dowodów zgromadzonych przez okręgowego rzecznika wraz ze wskazaniem okoliczności,
na które powołuje się osoba obwiniona w swej obronie.
§ 105.W wykazie dowodów rzecznik może wnosić o zaniechanie wezwania
i odczytanie na rozprawie zeznań świadków przebywających za granicą lub z powodu obłożnej choroby lub z innych istotnych przyczyn nie mogących stawić się na rozprawę,
albo mających stwierdzić okoliczności, którym obwiniony nie zaprzecza, a okoliczności te
nie są tak istotne, by konieczne było przesłuchanie tych świadków na rozprawie.
§ 106. O skierowaniu wniosku do właściwego sądu pielęgniarek i położnych rzecznik zawiadamia pokrzywdzonego, osobę obwinioną, pełnomocników i obrońców oraz właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych.
§ 107.1. W razie objęcia jednym wnioskiem o ukaranie kilku osób obwinionych,
po podaniu danych dotyczących każdej z tych osób, o których mowa w § 104 ust.1 pkt. 5, należy wymienić stawiane im zarzuty ze wskazaniem ich kwalifikacji prawnej.
2. Okoliczności dopuszczenia się zarzucanych czynów przez każdą z osób obwinionych opisuje się w jednym uzasadnieniu.
§ 108.1. Udział rzecznika w rozprawie jest obowiązkowy.
2. W postępowaniu przed sądem rzecznik powinien brać aktywny udział, dążąc,
obok sądu pielęgniarek i położnych, do wyjaśnienia okoliczności sprawy istotnych
do ustalenia czy doszło do popełnienia przewinienia zawodowego oraz wyjaśnienia
jego okoliczności. W tym celu rzecznik w szczególności powinien zgłaszać w miarę potrzeby wnioski dowodowe, uczestniczyć w przesłuchaniu osoby obwinionej, świadków i biegłych, przedstawiając ocenę materiałów zebranych w sprawie.
§ 109.1. Rzecznik w toku rozprawy składa wnioski w sprawach wymagających rozstrzygnięcia i zajmuje stanowisko w sprawie wniosków składanych przez inne strony.
2. W przypadku, gdy rzecznik ocenia rozstrzygnięcia sądu jako niesłuszne powinien
je zaskarżyć.
§ 110.1. Wniosek o ukaranie powinien popierać przed sądem pielęgniarek i położnych rzecznik, który prowadził w sprawie postępowanie wyjaśniające.
2. W toku całej rozprawy nawet w przypadku, gdy w jej toku były zarządzane przerwy, powinien uczestniczyć ten sam rzecznik.
§ 111.Jeżeli rzecznik prowadzący sprawę nie może być obecny na rozprawie
lub posiedzeniu sądu, powinien zapewnić udział w rozprawie rzecznika, merytorycznie przygotowanego do popierania wniosku o ukaranie.
§ 112.1. W sprawach najpoważniejszych, zawiłych lub wywołujących duże zainteresowanie społeczne, rzecznik biorący udział w rozprawie powinien omówić
z okręgowym rzecznikiem istotne zagadnienia dotyczące wystąpienia w sprawie
lub ustosunkowania się do wniosków zgłaszanych przez inne strony.
2. W sprawach, o których mowa w ust. 1 wniosek o ukaranie może być popierany przez okręgowego rzecznika oraz zastępcę okręgowego rzecznika albo dwóch zastępców okręgowego rzecznika występujących razem.
§ 113.Odstąpienie rzecznika od popierania wniosku o ukaranie, istotna zmiana zakresu tego wniosku, złożenie wniosku o umorzenie postępowania albo zwrot sprawy
do postępowania wyjaśniającego, powinien nastąpić w oparciu o dowody przeprowadzone
w toku przewodu sądowego.
§ 114.1. Zabierając głos po zamknięciu przewodu sądowego, rzecznik powinien przedstawić istotne okoliczności sprawy, omówić i ocenić zebrane dowody, a także wskazać okoliczności mające wpływ na wymiar kary.
2. Wskazując okoliczności mające wpływ na wymiar kary rzecznik w szczególności powinien uwzględnić:
§ 115. Rzecznik, który brał udział w rozprawie powinien zapoznać się z protokołem rozprawy i w razie stwierdzenia w nim nieścisłości lub pominięć, złożyć wniosek o jego sprostowanie lub uzupełnienie.
Postępowanie odwoławcze.
§ 116.1. Po ogłoszeniu orzeczenia rzecznik powinien dokonać jego oceny dotyczącej sporządzenia odwołania lub rezygnacji z jego wniesienia.
2. Okręgowy rzecznik dokonując oceny orzeczenia powinien kierować się oceną
czy podstawę wyroku stanowi całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy,
oraz czy w orzeczeniu wskazano, jakie fakty sąd uznał za udowodnione lub nie udowodnione, na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych,
a także czy wyjaśnione zostały podstawy prawne wyroku, oraz wskazane okoliczności,
które sąd miał na względzie przy wymiarze kary,
§ 117.Środek odwoławczy wnosi rzecznik, który skierował wniosek o ukaranie.
§ 118.Odwołanie powinno określać jego zakres, dotyczący osób obwinionych
lub czynów oraz zarzuty stawiane rozstrzygnięciu i zawierać wniosek o zmianę rozstrzygnięcia w całości lub w części albo o jego uchylenie i przekazanie sprawy
do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.
§ 119.1. W uzasadnieniu odwołania należy przytoczyć argumenty wskazujące,
na czym polega nieprawidłowość w ustaleniu stanu faktycznego, błąd w ocenie prawnej czynu przypisywanego lub w ocenie czynu naruszającego przepisy dotyczące wykonywania zawodu i zasady etyki zawodowej.
2. W przypadku zarzutu, co do trafności ustaleń przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, należy przytoczyć argumenty przemawiające za przyjęciem ustaleń odmiennych od kwestionowanych.
3. Podnosząc zarzuty nietrafnego wymiaru kary należy podać uzasadnienie dotyczące wagi czynu, sposobu działania, wyrządzonej szkody oraz ewentualnie zachowania się pielęgniarki/położnej przed i po popełnieniu czynu, a także jego właściwości.
§ 120.Przy powołaniu się na dowód z zeznań, wyjaśnień, opinii biegłego powinno się powołać numer karty akt, a przy powołaniu się na dowód z dokumentu odpowiednio
go określić.
§ 121.Okręgowy rzecznik może złożyć pisemne ustosunkowanie się do odwołania złożonego przez inną stronę.
§ 122.1. Niezależnie od sposobu zakończenia postępowania okręgowy rzecznik może formułować wnioski dotyczące zarzucanego pielęgniarce/położnej czynu wskazując na jego szkodliwość dla jakości opieki nad pacjentami, dla dobrego imienia pielęgniarki/położnej
lub zakładu opieki zdrowotnej, na okoliczności, które przyczyniły się do powstania naruszenia reguł wykonywania zawodu lub niezadowolenia pacjenta.
2. Z treścią wniosków okręgowy rzecznik, może zapoznać kierownictwo zakładu,w którym miały miejsce zdarzenia będące przedmiotem postępowania.
3. Okręgowy rzecznik dokonuje analizy statystycznej i merytorycznej prowadzonych postępowań, a wnioski tych analiz wykorzystuje we własnej działalności szkoleniowej i prewencyjnej z wyłączeniem informacji identyfikujących zakład opieki zdrowotnej albo strony postępowania.