Po ukończeniu kursu specjalistycznego położna otrzyma tytuł edukatora ds. laktacji.

Zajęcia teoretyczne obejmują następujące moduły:

Moduł I- Karmienie piersią jako zagadnienie medyczne, społeczne, ekonomiczne- 10 godzin,

Moduł II- Edukacja, wsparcie i komunikowanie się z matką karmiącą- 10 godzin,

Moduł III- Najczęściej występujące problemy w okresie karmienia piersią i sposoby ich rozwiązywania- 14 godzin

Staże obejmują następujące oddziały:

1. Oddział patologii ciąży albo poradnia dla kobiet w ciąży- 4 godziny,
2. Sala porodowa- 4 godziny,
3. Oddział położniczo- noworodkowy- 12 godzin,
4. Poradnia laktacyjna- 8 godzin,

W załączeniu  plakaty i ulotki dotyczące kursu.

Dokumenty do pobrania na kurs: http://happy-med.pl/fundacja/szkolenia/bezplatny-kurs-specjalistyczny/rekrutacja/

W załączeniu plakat

Z poważaniem,

Estera Michalak,

Prezes Zarządu Fundacji

Fundacja Opieki Okołoporodowej

1. Konińska 61

62-410 Zagórów

Tel. 733-028-151

e-mail: biurofoo@gmail.com

W imieniu władz Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Instrumentariuszek i własnym w dniu naszego święta życzę Wam – Drogie Koleżanki i Koledzy – wiele ciepłych słów uznania od Waszych przełożonych i współpracowników za ogrom zadań, jakie wykonujecie, by każdy pacjent przebywający na bloku operacyjnym czuł się bezpiecznie, by operacje przebiegały bez zakłóceń, by zawsze wszystko przebiegało zgodnie z ustalonymi procedurami.

Życzę Wam również, by satysfakcja, jaką czerpiecie z pracy dawała poczucie dumy z przynależności do grupy pielęgniarek i położnych operacyjnych.

W życiu osobistym niech towarzyszy Wam uśmiech i zapał do realizacji wszystkich marzeń i planów.

Z wyrazami szacunku

Joanna Borzęcka – prezes Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Instrumentariuszek

A teraz kilka słów od najważniejszych osób w Europejskim Stowarzyszeniu Pielęgniarek Bloku Operacyjnego:

Drogie Koleżanki i Koledzy,

W imieniu Zarządu EORNA życzymy Wam szczęśliwego i pełnego inicjatyw świętowania Europejskiego Dnia Pielęgniarstwa Operacyjnego (EPND) w 2017 roku

Wybrane zostało motto:

Kontroluj dymy chirurgiczne –  bądź bezpieczny

W tym roku tematem przewodnim EPND jest  bezpieczeństwo wszystkich osób

obecnych w salach operacyjnych. Dymy chirurgiczne stanowią znaczące zagrożenia chemiczne i biologiczne. Zachęcamy do stworzenia i utrzymania zdrowego środowiska dla pacjentów i siebie podczas operacji. Wszyscy mamy prawo do pracy w środowisku, zapewniającym odpowiednią jakość i bezpieczeństwo zarówno dla pacjentów, jak i dla personelu

Jest to również misją EORNA.

Z poważaniem

May Karam – prezes EORNA

Jana Wichsova – wiceprezes EORNA

Zgodnie z ustawą  z dnia 10 czerwca 2016r. o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. z 2016r., poz. 960 )  – pielęgniarki/położne mające zarejestrowaną praktykę zawodową w Rejestrze Podmiotów Wykonujących Działalność Leczniczą są zwolnione z obowiązku aktualizacji   w rejestrze, co roku wykupowanej nowej polisy OC.

Ustawodawca zwolnił  również  z obowiązku dołączania  wszelkich załączników,  potwierdzających spełnienie warunków wykonywania działalności leczniczej,  w sytuacji rejestracji  po raz pierwszy praktyki zawodowej. Jedynie składa się oświadczenie o spełnieniu powyższych warunków, które jest umieszczone we  wniosku.

W związku z tym bardzo prosimy o wypełnienie krótkiej ankiety. Uzyskane wyniki pomogą nam zorientować się w jakich obszarach potrzebna jest edukacja i promocja pomocy medycznej tak zwanego „pierwszego kontaktu”.

https://www.survio.com/survey/d/op-posz-poz-p-s

Jest możliwość wypełnienia ankiety w wersji papierowej /po uprzednim wydrukowaniu/ i przesłaniu w terminie do 10.02.2017r. na adres:

Fundacja Urszuli Jaworskiej

ul. Międzynarodowa 61

03-922 Warszawa

Proszę o zagłosowanie  w jaki sposób staramy się w życiu codziennym stosować profilaktykę zapobiegania chorobom nowotworowym w stosunku do siebie, rodzin lub w miejscu pracy.

Czy staramy się w codziennej diecie uwzględniać produkty uznawane za najzdrowsze na świecie lub nie spożywać tych  szkodliwych dla zdrowia.

Do najzdrowszych produktów na świecie zaliczono: zieloną herbatę, ryby, czosnek, brokuły, sok z granatów, kapustę, orzechy, cebule, jajka, jabłka, jagody, fasolkę, mięso, mleko.

Nie bez znaczenia są powstające w żywności wskutek przechowywania lub przetwarzania związki rakotwórcze i mutagenne.

Produkty i substancje mające wpływ na powstawanie nowotworów to między innymi: spleśniałe aflatoksyny, akryloamid powstający w produktach skrobiowych (takich jak frytki, podczas obróbki cieplnej), suplementy beta- karotenu, dioksyny, pestycydy, metale ciężkie,

Ogłoszenie wyników ankiety będzie miało miejsce w dniu 29.09.2017 roku na XV Ogólnokrajowej Konferencji Naukowo – Szkoleniowej „Żywienie enteralne i parenteralne ” w Domu Lekarza w Katowicach.

Osoby zainteresowane udziałem w sondażu ankietowym  proszę o zagłosowanie i wybranie naszym zdaniem najzdrowszego i najbardziej szkodliwego produktu w profilaktyce chorób nowotworowych na stronie internetowej: www.izbapiel.katowice.pl/ankieta–profilaktyka-chorob-nowotworowych  ,do dnia 22.09.2017 roku.

mgr piel. Iwona Woźniak

Przewodnicząca Zespołu ds. Pielęgniarstwa Onkologicznego działającego w ramach Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Katowicach

Konkurs

„Moja graficzna propozycja skali oceny bólu”

Opracowano wiele skal i kwestionariuszy służących określeniu nasilenia bólu, opierających się na ocenie chorego – są one tym samym narzędziami oceny subiektywnej. Skale i kwestionariusze stanowią narzędzia pomocnicze, służą ocenie nasilenia bólu, ale także pozwalają oceniać skuteczność leczenia, wpływ bólu na funkcjonowanie fizyczne i psychospołeczne pacjenta.

A może jest pomysł graficzny na zaprojektowanie własnej skali leczenia bólu, jaki  najchętniej zastosowałaby Pani/n  w  miejscu pracy.

Ogłoszenie wyników konkursu i wręczenie trzech nagród za zdobycie I, II, III miejsca będzie miało miejsce w dniu 6.10.2017 roku na X Ogólnokrajowej Konferencji Naukowo – Szkoleniowej „NOMED 2017” w Domu Lekarza w Katowicach.

Osoby zainteresowane udziałem w konkursie proszę o przesłanie swojej  propozycji graficznej do dnia 28.04.2017 roku na adres:

Iwona Woźniak

Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych

Przewodnicząca Zespołu ds. Pielęgniarstwa Onkologicznego

Ul. Francuska 16

40-027 Katowice

lub  na adres : merytoryczny2@izbapiel.katowice.pl

Proszę o podanie adresu lub numeru telefonu w celu skontaktowania się z zwycięzcami konkursu.

mgr piel. Iwona Woźniak

Przewodnicząca Zespołu ds. Pielęgniarstwa Onkologicznego działającego w ramach Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Katowicach

CZY WARTO CERTYFIKOWAĆ SZKOŁY RODZENIA?

Dr hab. Grażyna Iwanowicz-Palus

Zakład Podstaw Położnictwa, Wydział Nauk o Zdrowiu UM w Lublinie

Leokadia Jędrzejewska

Krajowy Konsultant w dziedzinie pielęgniarstwa ginekologicznego i położniczego

Szkoły rodzenia powstały z potrzeby złagodzenia bólu porodowego, który powodowany ogólnym napięciem organizmu – zarówno fizycznym, jak i psychicznym, ma swoje podłoże  w lęku kobiet przed tym wyzwaniem. Założenie, że to edukacja oraz dostarczanie kobiecie niezbędnej wiedzy  na temat nieznanego obszaru jej życia ma przyczynić się do zmniejszenia jej dolegliwości  bólowych w czasie porodu jest słuszne i do dzisiaj przyświeca programom wielu szkół rodzenia. Edukacja kobiet, ale także ich partnerów, w kwestii przebiegu samego porodu, jak również ciąży  i połogu przyczynia się do poprawienia komfortu rodzącej, która mając świadomość tego, co się  wydarzy, czym to jest spowodowane i do czego zmierza, znacznie lepiej znosi cierpienie  fizyczne, które w wielu wymiarach nabiera dla niej nowego sensu.^{6, 14, 21}

Popularność szkół rodzenia w Polsce wzrasta z każdym rokiem. Związane jest to  z coraz większą świadomością młodych (nie zawsze wiekiem) rodziców, którzy mają potrzebę zdobywania wiedzy, rozwijania się, doskonalenia swoich umiejętności.  Uczestnictwo  w zajęciach szkoły rodzenia niesie za sobą bardzo wymierne korzyści dla kobiet,  dzieci mających przyjść na świat czy w końcu także dla ojców, ale też całych rodzin. Zdobyta  wiedza i umiejętności pozwalają na przygotowanie się do wydarzeń, które choć naturalne, często budzą lęk. Wśród wielu funkcji, które pełnią szkoły rodzenia najważniejszą i pierwotną jest  psychoprofilaktyka porodowa, wokół której oscylują wszystkie inne tematy poruszane podczas zajęć.³⁸

Tematyka zajęć w szkołach rodzenia związana jest z ich funkcjami – edukacyjną, terapeutyczną, wspierającą. Nie brakuje w nich promowania dobrych zachowań, zapoznawania się z najnowszymi wytycznymi odpowiednich jednostek czy sprawdzonych – i popartych wieloletnim doświadczeniem – sposobów radzenie sobie z różnymi trudnościami, które mogą wystąpić w czasie ciąży, porodu czy połogu. Funkcja edukacyjna szkół rodzenia obejmuje przekazanie przez  profesjonalistów – położne, lekarzy ginekologów-położników, dietetyków, fizjoterapeutów  czy psychologów – wiedzy, niezbędnej do dobrego przeżycia ciąży, zarówno przez kobietę,  jak i jej partnera.^{9, 13, 43}

PROGRAM EDUKACJI PRZEDPORODOWEJ

Rodzice, którzy chcą uczestniczyć w zajęciach szkół rodzenia mogą wybierać spośród wielu  propozycji miejsc, w których są one organizowane. W Polsce szkoły rodzenia funkcjonują jako  odrębne instytucje (prywatne) bądź przy jednostkach takich jak przychodnie, szpitale, gabinety prywatne, kluby fitness, czy nawet poradnie małżeńsko-rodzinne lub parafie. Oferują swoim słuchaczom programy zajęć pozwalające na jak najlepsze przygotowanie się w czasie ciąży  do porodu, połogu i opieki nad noworodkiem. Ich funkcjonowanie, z jednej strony bardzo  standaryzowane, a z drugiej bardzo indywidualne w podejściu do przyszłych rodziców,  pozwala na poczucie wyjątkowości czasu oczekiwania na dziecko, ale też na pozbycie się lęków i obaw, które często towarzyszą przyszłym rodzicom. Oferty szkół są na tyle bogate,  że każdy może wybrać coś, co będzie mu najbardziej odpowiadało bez obawy o poziom programu podstawowego, gdyż psychoprofilaktyka porodowa realizowana jest w każdej ze szkół.^{19, 20, 37}

Szkoły rodzenia w szczególny sposób prowadzą edukacje na temat przygotowania do samego  porodu. Jednak zdobyta wiedza na temat ciąży i porodu w szkołach rodzenia jest tylko częścią tego,  co znajduje się w ich ofertach edukacyjnych. Istotną tematyką, która także jest poruszana  na zajęciach jest m.in. rozwój dziecka w fazie prenatalnej, zachowania prozdrowotne w okresie  ciąży, przygotowanie do pełnienia ról rodzicielskich, karmienia piersią oraz opieki nad noworodkiem.

Edukacja przedporodowa ma ogromne znaczenie dla rodziców, a szkoła rodzenia jest źródłem fachowej wiedzy przekazywanej przez specjalistów. Zdobycie tej wiedzy oraz  praktycznych umiejętności pozwala jej uczestnikom na zmianę świadomości, zmniejszenie  lęków i obaw związanych z ciążą, porodem i połogiem oraz ułatwia aktywne uczestnictwo  w porodzie.¹ Wykorzystywanie przez rodzącą naturalnych sił organizmu powinno być wspomagane przez różne metody i techniki, których stosowanie pobudza produkcję endorfin zmniejszających  ból i ułatwiających przebieg porodu, a które powinny znaleźć się w programie edukacji przed- porodowej. Umiejętność stosowania tych metod w odpowiednim czasie pozwala na osiągnięcie  celu, jaki zakłada psychoprofilaktyka.^{5, 37}

Badania Piziak³⁷ oraz Spinelli i wsp.⁴⁵ wykazały, że poziom teoretycznej wiedzy zdobytej w szkołach rodzenia jest wyższy niż umiejętność zastosowania jej w praktyce. Ograniczana ilość zajęć praktycznych, które mają za zadanie wydolnościowo przygotować ciężarne do porodu,  agreguje ze spotykaną niechęcią kobiet do uczęszczania na te zajęcia w szkole rodzenia.  Skutkiem takich nieprawidłowości jest u ciężarnej brak świadomości, jaki wysiłek czeka ją  w trakcie porodu, co w konsekwencji powoduje, że nie jest w stanie się do niego wydolnościowo przygotować.

Ponadto wyniki licznych badań wykazują, że uczestniczenie w edukacji przedporodowej wpływa pozytywnie na poziom wiedzy przyszłych rodziców, co przejawia się właściwymi zachowaniami  zdrowotnymi w okresie poprzedzającym ciążę, w czasie jej trwania jak również podczas porodu i połogu. Przekazanie tych informacji rodzicom, którzy decydują się na pierwsze dziecko wydaje się szczególnie ważne.^{6, 32} Badania Piziak³⁷ wykazały także, że kobiety uczestniczące w szkole rodzenia były lepiej przygotowane do przebiegu ciąży i porodu. Uczestniczki szkół rodzenia miały większą wiedzę na temat ciąży i porodu, a to wpłynęło na poprawę ich samopoczucia oraz na to, że częściej rodziły naturalnie w porównaniu do kobiet nieprzygotowanych. Przygotowanie psychoprofilaktyczne w szkole rodzenia pomaga rodzicom w zachowaniach prozdrowotnych podczas ciąży oraz połogu, wpływa pozytywnie na sprawność psychofizyczną kobiety w ciąży, zapobiega powikłaniom, ale również stwarza odpowiednie warunki świadomego i aktywnego aktu porodu. Według badań Stangret i współpracowników⁴⁶ kobiety po kursie szkoły rodzenia lepiej oceniają swoją wiedzę na temat porodu, są bardziej świadome celowości aktywności fizycznej w czasie ciąży i znają jej pozytywny wpływ na organizm, prowadzą bardziej higieniczny tryb życia oraz cechują się wyższą samooceną. Również Soet w swojej pracy⁴⁴ twierdzi, że przygotowanie teoretyczne do porodu wzmacnia wiarę kobiety we własne możliwości i umiejętności, co skutecznie zmniejsza stres i obawy z nim związane. Można także stwierdzić, że stan emocjonalny kobiet w okresie poporodowym zależy pośrednio od poziomu posiadanej wiedzy na temat sytuacji stresowej, jaką jest poród i połóg.

W badaniu Kamińskiej i współpracowników²³ wszystkie respondentki uważały za słuszne i potrzebne przygotowanie w szkole rodzenia do ciąży i połogu. Twierdziły również, że konieczne jest organizowanie szkół rodzenia. Odpowiednia wiedza, umiejętności  i postawy zdobyte przez rodziców w czasie oczekiwania na dziecko, zarówno podczas indywidualnych spotkań edukacyjnych, jak i przez uczestnictwo w szkole rodzenia, mogą znacznie pomóc przyszłym rodzicom w przygotowaniu się do nowych zadań związanych z opieką nad dzieckiem.¹⁵ Z badań Delugi i współpracowników⁸ wynika, że zdecydowana większość rodziców (96,4%) uważa, że do przyjścia dziecka na świat należy się przygotować. Ponadto powyższe  badania⁸ pokazały, że respondenci uczęszczający do szkoły rodzenia cechowali się wyższym  poziomem wiedzy w zakresie podstawowych zagadnień dotyczących opieki nad noworodkiem w porównaniu z osobami, które nie brały udziału w tego rodzaju zajęciach. Wyniki tych badań pokazują także, że coraz bardziej wzrasta świadomość kobiet odnośnie edukacji zdrowotnej  i korzystania w większym zakresie niż miało to miejsce w latach ubiegłych, z różnych dostępnych form szkolenia, tj. szkoła rodzenia czy internetowa szkoła rodzenia.

Prawie 74% uczestniczek szkół rodzenia stwierdziło, że wiedza zdobyta na zajęciach, była pomocna i znalazła praktyczne zastosowanie przy porodzie, natomiast 40%  kobiet uznało, że szkoła rodzenia również przygotowała je do wczesnego rodzicielstwa.¹²  Pozytywne odczucia absolwentek szkoły rodzenia znajdują odbicie w zwiększającej się liczbie  uczestniczek tych kursów. Autorzy z innych ośrodków odnotowują frekwencję na poziomie 23%.⁴⁵ Rzeczywiste korzyści z uczestnictwa w przedporodowych zajęciach szkoły rodzenia  widoczne są nie tylko w liczbach, ale i w zadowoleniu obojga rodziców po porodzie.

FIZJOTERAPIA W SZKOLE RODZENIA

Oprócz zagadnień teoretycznych uczestnicy kursów szkoły rodzenia poznają ćwiczenia gimnastyczne, które mają na celu zapewnienie sprawności fizycznej i komfortu życia mamie  i dziecku. Przyszli rodzice zapoznawani są również z technikami relaksacyjnymi  i oddechowymi, które  są pomocne podczas ciąży i porodu. Kozłowska29 podkreśla znaczenie zajęć praktycznych w szkole  rodzenia prowadzonych przez fizjoterapeutę, popartych wyjaśnieniem poszczególnych form  ruchowych, co podnosi skuteczność nauki i zwiększa motywację ciężarnych. Kontynuacją pracy w szkole rodzenia powinna być obecność fizjoterapeuty na sali porodowej w celu stymulacji rodzących według wyuczonych wcześniej nawyków.

Wiele doniesień naukowych^2,46 dowodzi, że ćwiczenia ruchowe w czasie ciąży korzystanie działają na układ oddechowy, krążenia czy przebieg procesów metabolicznych w organizmie  mamy i dziecka, a ponadto wpływają pozytywnie na sferę psychiczną ciężarnej, co skutkuje łatwiejszym przebiegiem ciąży i porodu. Według wielu publikacji ^4,24,35 odpowiednio dobrane ćwiczenia fizyczne (proponowane także w szkołach rodzenia) oraz aktywność  fizyczna w czasie ciąży pozwalają przygotować kobietę i jej organizm do porodu.  Aktywność fizyczna zapobiega również obniżeniu nastroju kobiety w trakcie ciąży i połogu, a także sprzyja szybszemu powrotowi do formy po porodzie.^4,34 Ćwiczenia wpływają korzystnie na nastawienie psychiczne do porodu. Kobiety rzadziej wybierają znieczulenie w czasie porodu i lepiej współpracują z położną oraz chętnie karmią piersią i odczuwają większą radość  z urodzenia dziecka. Podczas przygotowania praktycznego w szkole rodzenia  uczy się przyszłych rodziców tzw. „psychoprofilaktyki porodowej”, której głównym celem jest optymalne dotlenienie dziecka w kolejnych tygodniach ciąży, jak i w czasie porodu. Jest to  metoda, jak dowodzą badania naukowe, usprawniająca i zmniejszająca ból w czasie porodu.^{25, 29, 37}

W badaniach Kowalskiej²⁸ również istotna okazała się częstotliwość wykonywania ćwiczeń. Im  częstsza była aktywność kobiet podczas ciąży, tym lepszy nastrój badanych i niższy poziom stresu w okresie połogu. Jest to kolejny fakt przemawiający za tym, że systematyczny   i dozowany wysiłek fizyczny to skuteczny czynnik zapobiegający powstawaniu zaburzeń emocjonalnych  w okresie poporodowym. Warto zatem zachęcać i promować wśród ciężarnych aktywność ruchową, jak również mobilizować do jej kontynuacji w okresie połogu.

Z dostępnych badań wynika, że szkoły rodzenia często zawężają możliwe do wykorzystania  przez rodzącą niefarmakologiczne metody łagodzenia bólu do masażu okolicy lędźwiowo- krzyżowej i przyjmowania pozycji kucznych. Wszystkie tego typu problemy pojawiające się  podczas realizacji kursu szkoły rodzenia powodują wysoki, deklarowany przez ciężarne  kończące kurs, strach przed porodem.^{7, 27, 37}

Kursy szkół rodzenia choć opierają się na tych samych założeniach, wykazują jednak różną skuteczność. Dobrze zaprojektowane badania w zakresie ich oceny mogą być jedynym sposobem na stworzenie wspólnego optymalnego programu edukacji prenatalnej.²²  Na podstawie badań  własnych¹⁹, jak i innych autorów^{37, 39, 46} można także zauważyć, że wiele objętych badaniem  szkół rodzenia z całej Polski jeszcze odbiega od przykładowego standardu edukacji przedporodowej szkoły rodzenia, projekt autorski – realizowany od 2009 we Wrocławiu (finansowany przez Miasto Wrocław) oraz kontynuowany w tej wersji w województwie dolnośląskim,  na podstawie Zarządzenia nr 322 wojewody dolnośląskiego z dnia 11 lipca 2012 w sprawie realizacji programu „Jak urodzić zdrowe dziecko”¹, który bardzo szczegółowo określa wszelkie normy funkcjonowania szkół rodzenia (finansowanych ze środków publicznych). Nasuwa się pytanie czy nie warto byłoby, aby taki standard obowiązywał w całym kraju, a nie tylko w województwie dolnośląskim. Z pewnością wprowadzenie tego typu wymogów znacznie ograniczyłoby liczebność szkół rodzenia w Polsce, które z różnych powodów nie zakwalifikowałyby się jako rekomendowane przez daną jednostkę, spełniające określone wymogi. Stopniowe wprowadzanie tego typu standardów mogłoby okazać się niezwykle korzystne – ponieważ dzięki temu warunki w jakich prowadzone są zajęcia i ich jakość – mogłyby w wielu miejscach ulec znacznej poprawie. To z kolei przyczyniłoby się do ogólnego zadowolenia uczestników z wysokiej jakości świadczonych usług, a także prawdopodobnie do wyższego poziomu zdobytej wiedzy i umiejętności,  ponieważ jak wynika z badań niniejszej pracy część szkół boryka się z problemami  finansowymi, które uniemożliwiają realizacje zamierzonych celów zgodnie z wizją autorów programów.

Na zakończenie należy również podkreślić, że propozycją, odpowiadającą na potrzeby współczesnych rodziców, są internetowe szkoły rodzenia, które są najczęściej nie tylko źródłem informacji, ale pełnymi kursami przeznaczonymi dla rodziców oczekujących na narodziny swojego potomstwa. Dzięki wykorzystaniu e-learningu w sposób praktyczny można przygotować się do porodu nie wychodząc z domu. Uczestnik kursu nie  tylko zapozna się z tematyką porodu, połogu i opieki nad noworodkiem, ale będzie mógł te umiejętności przećwiczyć w praktyce. Korzystanie z zajęć internetowej szkoły rodzenia jest  korzystne dla zapracowanych rodziców, którzy nie mają możliwości regularnego uczestniczenia  w zajęciach, bądź dla kobiet, które ze wskazań medycznych okres ciąży spędzają pod szczególnym  nadzorem i muszą do minimum ograniczyć wszelki wysiłek fizyczny.

Program pierwszej certyfikowanej internetowej szkoły rodzenia pod patronatem  Polskiego Towarzystwa Położnych, która dostępna jest pod adresem www.szkolarodzeniaprenalen.pl składa się z 5 bloków tematycznych podzielonych na rozdziały.¹⁸ Po każdym rozdziale tematycznym uczestnik szkoły może sprawdzić swoją wiedzę i umiejętności, a po ukończeniu całego programu uzyska certyfikat ukończenia szkoły. Innowacyjnym rozwiązaniem jest aplikacja pozwalająca pacjentce na każdym etapie kształcenia wybrać  położną – z bazy blisko 8000 położnych – która będzie aktywnie zaangażowana w proces jej  edukacji, wspierając ją i monitorując postęp nauki i przygotowania do porodu i macierzyństwa.

Należy również podkreślić, że szkoła rodzenia jest tak głęboko zakorzeniona w kanonie położniczym, iż znalazła również swoje miejsce w rekomendacjach Polskiego  Towarzystwa Ginekologicznego (Rekomendacje ZG PTG 2005) dotyczących prowadzenia ciąży, które wskazują, że jej zadaniem jest działanie w okresie ciąży sprzyjające utrzymaniu  dobrostanu psychofizycznego ciężarnej, rodzącej, rodziny. Zadanie to powinno być realizowane  poprzez edukację przygotowującą przyszłą matkę i ojca do porodu, połogu i opieki nad noworodkiem.

Źródło: Iwanowicz-Palus G., Jędrzejewska L. Czy warto certyfikować szkoły rodzenia, Magazyn Pielęgniarki i Położnej, 11/2016: 33-35.

PIŚMIENNICTWO

1. Brzozowska-Magoń A., Walicka-Cupryś K.: Comparison analysis of readiness for labor, among women in Poland, Sweden and the USA. Ann Uniwersytet Rzeszowski 2007: 42-46. 2. Buchacz P., Pędzikiewicz J., Poręba R.: Wpływ ćwiczeń oddechowych na ładunek energetyczny erytrocytów  w świetle zmian parametrów wentylacyjnych płuc u ciężarnych przygotowanych do porodu w szkole rodzenia,  Klin Perinat Ginekol. 2002; Supl. 25: 229-235.   3. Cendrowski K., Jaskólska M., Szałkowski A. i wsp. Ocena przebiegu porodu oraz stanu noworodka pacjentek  po kursie w szkole rodzenia. Klin Perinat Ginekol 1996; 13, 111.
2. Ćwiek D., Szczęsna M., Malinowski W., Fryc D., Daszkiewicz A., Augustyniuk K.: Analiza aktywności fizycznej podejmowanej przez kobiety w czasie ciąży. Perinatol. Neonatol. Ginekol. 2012; 5(1): 51–54.
3. Ćwiek D., Torbe A., Gutowska-Czajka D., Czajka R. Rola szkoły rodzenia i poradni porodu rodzinnego w przygoto- waniu rodziców do porodu. Kliniczna Perinatologia i Ginekologia. Poród nowoczesny. [red.]: Słomko Z. i wsp. Tychy 2002.
4. Ćwiek D. (red.): Szkoła rodzenia. Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.
5. Deluga A., Olkuska E., Ślusarska B.: Wiedza rodziców na temat okresu noworodkowego i ich oczekiwania wobec pielęgniarek i położnych. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2012, 18, 4, 281-286.
6. Drozda Ł., Otffinowska A. i wsp.: Podręcznik dla instruktorów szkół rodzenia, Fundacja Rodzić po ludzku oraz Instytut Pampers, Alima-Gerber S.A., Warszawa 2001.
7. Evenson K., Avitz D., Huston S. L. Leisure-time activity among pregnant women in the US. Paediatr. Perinat. Epidemiol. 2004; 18(2): 400–407.
8. Fabian H. M., Radestad I. J., Waldenström U.: Characteristics of Swedish women who do not attend childbirth and parenthood education classes during pregnancy. Midwifery 2004, 20(3): 226-35.
9. Fabian H. M., Radestad I. J., Waldenström U.: Childbirth and parenthood education classes in Sweden. Women’s opinion and possible outcomes. Acta Obstet. Gynecol. Scand 2005, 84(5): 436-43.
10. Fijałkowski W.: Rola szkoły rodzenia w przygotowaniu do naturalnego porodu. Twój Magazyn Medyczny 2000, 5 wyd. spec.,15-17.
11. Fijałkowski W.: Szkoła rodzenia w programie prokreacji ekologicznej. Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 2003.
12. Grochans E., Łuczyńska V., Ćwiek D., Gorzkowicz B.: Edukacyjna działalność szkoły rodzenia. Pielęgniarstwo XXI wieku. 2003; 4: 69-73.
13. Hodnett E. D.: Pain and women’s satisfaction with the experience of childbirth: A systematic review. Am J Obstet Gynecol 2002; 186, 160.
14. http://www.duw.pl/pl/urzad/zdrowie-publiczne/szkoly-rodzenia/104,Szkoly-Rodzenia.
15. https://szkolarodzeniaprenalen.pl/.
16. Iwanowicz-Palus G., Pawelec A.: Organizacja i funkcjonowanie szkół rodzenia w Polsce. V Ogólnopolski Zjazd Szkół Rodzenia, Jurata 2005.
17. Iwanowicz-Palus G.: Organizacja i funkcjonowanie szkół rodzenia w Polsce. W: Kobieta i jej Rodzina. Profesjonalny poradnik dla położnych. Red. Iwanowicz-Palus G. Raabe, Warszawa 2009, uzupełnienie 4 – styczeń 2010, 10-25.
18. Iwanowicz-Palus G.: Przygotowanie do porodu i rodzicielstwa – rola szkoły rodzenia w: Bień A. (red.): Opieka nad kobietą ciężarną. PZWL, Warszawa 2009, 348-357.
19. Jaddoe V.: Antenatal education programmes: do they work? The Lancet 2009; 374 (12), 863.
20. Kamińska J., Mazurek M., Naworska B., Caus I., Kamiński B.: Edukacja rodzinna, Zdrowie Publiczne 2002; 112 (Supl. 1).
21. Karmowski A., Sobiech K.A., Kotarska E., Majda J., Karmowski M., Łątkowski K. i wsp.: Wpływ ćwiczeń ruchowych w szkole rodzenia na izoenzymatyczny wskaźnik dehydrogenazy mleczanowej w surowicy krwi rodzących. Adv. Clin. Exp. Med. 2005; 14(5): 947–952.
22. Kolanko A. J.: Wybrane metody leczenia i efekty psychoprofilaktycznego przygotowania do porodu w szkołach rodzenia. Fizjoterapia 1997; 5: 18-19.
23. Kołomyjec P., Suchocki S., Kędra-Rakoczy M.: Wykształcenia i zachowania prozdrowotne ciężarnych biorących udział w zajęciach szkoły rodzenia oraz ich wpływ na przebieg porodu i stan noworodka. Klin Perinat Ginekol 2007; 43(3), 57.
24. Kowalska J., Olszowa D., Markowska D., Teplik M., Rymaszewska J.: Aktywność fizyczna i szkoła rodzenia w czasie ciąży a poziom postrzeganego stresu i objawów depresyjnych u kobiet po porodzie. Psychiatr. Pol. 2014;  48(5): 889–900.
25. Kozłowska J., Curyło M.: Skutki przygotowania kobiet do porodu i połogu według zasad psychoprofilaktyki porodowej. Now. Lek. 2005; 74: 159-162.
26. K ozłowska J., Stanek M.: Przebieg porodu i połogu u kobiety po kinezystymulacji w szkole rodzenia. Ginekol. Pol. 2002; 73(5): 439–443.
27. Lee L., Holroyd E.: Evaluating the effect of childbirth education class: a mixed-method study. Int Nurs Rev, 2009, 56, 361.
28. Lisius E., Michalik A.: Uczestnictwo w zajęciach szkoły rodzenia jako forma psychoprofilaktyki. Położna nauka i praktyka 2008; 4: 42-49.
29. Maciejewski J., Niemiec T., Krawczyńska M., Scholz A., Pietrasik D., Jaczyńska R.: Rola Szkoły Rodzenia w przygotowaniu do porodu w ocenie przyszłych rodziców. Klin Perinatol Ginekol. 2004; Supl.I: 19-22.
30. Markowska R.: Wpływ zajęć szkoły rodzenia na przebieg porodu. Praca doktorska. Wrocław: Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2005.
31. Michalczyk H.: Znaczenie usprawniania dla naturalnego przebiegu porodu. W: Fijałkowski W. red. Przygotowanie do naturalnego porodu. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL; 1987. s. 33-89.
32. Murphy-Black T.: Kształcenie w okresie przedporodowym. Nowoczesne Położnictwo, t. 1, red. Alexander J., Levy V., Roch S. PZWL Warszawa 1995.
33. Piziak W.: Wpływ przygotowania psychofizycznego w szkole rodzenia na przebieg ciąży i porodu. Przegląd  Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego 2009; 3, 282.
34. Preeti A.: Nowoczesne zajęcia dla przyszłych rodziców, Magazyn Pielęgniarki i Położnej 2012, 1/2, 42-43.
35. Przeperski J.: W szkole rodzenia – edukacja prorodzinna dorosłych. Edukacja Dorosłych 2002; 1, 139.
36. Rekomendacje Zarządu Głównego PTG w zakresie opieki przedporodowej w ciąży o prawidłowym przebiegu (2005), Ginekologia po Dyplomie, Wyd. Specjalne, grudzień 2005. 39. Schneider Z.: Antenatal education classes in Victoria: what the women said. Aust. J. Midwifery 2001, 14(3): 1421.
37. Sipiński A., Poręba A., Sobański A.: Subiektywna ocena percepcji bólu porodowego na podstawie skal oceny reaktywności. Klin Perinat Ginekol 2002; 15, 194.
38. Sochocka L.: Działalność szkół rodzenia, Pielęgniarka i Położna 2000,10, 20-21.
39. Soet J. E., Brack G. A., Dilorio C.: Prevalence and predictors of women’s experience of psychological trauma during childbirth. Birth 2003; 30(1): 36–46.
40. Spinelli A., Baglio G., Donati S.. et al.: Do antenatal classes benefit the mother and her baby? J Matern Fetal Neonatal Med 2003; 13 (2), 94-101.
41. Stangret A., Cendrowska A., Szukiewicz D.: Wpływ szkoły rodzenia na subiektywną ocenę przygotowania teoretycznego i sprawnościowego do porodu. Nowa Medycyna 2008; 1: 2–6.

W związku z podpisaniem nowej umowy, w dniu 1 grudnia 2016r. uruchomiono ponownie

dostęp do wybranych publikacji na platformie IBUK Libra.

Na stronie izby, w drukach do pobrania znajduje się  wniosek o nadanie dostępu do serwisu ibuk.pl.

Zapraszamy

Regulamin – pobierz

Harmonogram – pobierz

Karta zgłoszenia uczestnika – pobierz

CENTRUM AKTYWIZACJI I JĘZYKA MIGOWEGO

ZAPRASZA NA:

KURSY JĘZYKA MIGOWEGO

W 90% dofinansowane przez PFRON

Oferujemy:

60h dydaktycznych szkolenia / 70zł od osoby

dla osób które złożą wniosek o dofinansowanie w 2016 roku

na szkolenia planowane w roku 2017

i otrzymają dofinansowanie z PFRON 630zł

Terminy szkoleń ustalane są z organizatorem przed podpisaniem umowy

o dofinansowanie.

Istnieje możliwość odbycia szkoleń w ciągu roku szkolnego oraz w wakacje.

Zajęcia są prowadzone zarówno w tygodniu jak i w weekendy,

w godzinach pracy lub poza godzinami pracy.

Więcej informacji udziela organizator szkolenia:

Joanna Hryniuk

tłumacz biegły i wykładowca języka migowego

tel:  795949299, email: asiah@post.pl

(preferowany kontakt mailowy)

Wniosek – pobierz

Komunikat w sprawie wykonywania przez pielęgniarki i położne zadań wynikających z procesu leczenia i realizacji zleceń lekarskich, w tym podawania leków różnymi drogami – czytaj

„Konkurs na wzorcowo leczoną ranę”

Konkurs przeznaczony jest dla osób z wykształceniem medycznym – pielęgniarskim lub lekarskim.

Konkurs ma na celu zachęcić przedstawicieli zawodów medycznych do wyboru metod leczenia ran bezpiecznych dla pacjenta, oraz skutecznych, zgodnych z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran, Europejskiego Towarzystwa Leczenia Ran oraz Światowej Unii Towarzystw Leczenia Ran.

Aby wziąć udział w konkursie należy przesłać studium przypadku leczonej rany wraz z opisem.

Studium powinno zawierać zdjęcia z procesu leczenia (jeśli praca zostanie nadesłana w formie papierowej- kolorowe zdjęcia) wykonane w odstępach czasowych ok 2-3 tygodniowych – w przewlekłym owrzodzeniu lub 3-5 dni w ranie ostrej.

W dokumentacji należy podać informację co do etiologii powstania rany, oraz informację co do rozpoznania rany, oraz informację odnośnie dotychczasowych metod leczenia miejscowego.

Należy opisać stosowane metody leczenia rany – cały proces postępowania z raną, które będą poddawane ocenie.

Minimalny czas obserwacji wynosi 7 dni w ranie ostrej oraz 3 tygodnie- 2 miesięcy w ranie przewlekłej.

Ogłoszenie wyników konkursu i wręczenie nagród dla trzech najlepiej ocenionych prac będzie miało miejsce w dniu 31.03.2017 roku na V Konferencji Naukowo – Szkoleniowej nt.„Trudności i wyzwania w leczeniu ran ostrych i przewlekłych”, która odbędzie się w dniu 31.03.2017 roku w Domu Lekarza w Katowicach.

Osoby zainteresowane udziałem w konkursie proszę o przesłanie swojej  pracy do dnia 3.03.2017 roku na adres:

email: merytoryczny2@izbapiel.katowice.pl

lub listownie na adres:

Iwona Woźniak

Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych

Przewodnicząca Zespołu ds. Pielęgniarstwa Onkologicznego

Ul. Francuska 16

40-027 Katowice

z dopiskiem „Leczenie ran”

Proszę o podanie adresu lub numeru telefonu w celu skontaktowania się z zwycięzcami konkursu.

mgr piel. Iwona Woźniak

Przewodnicząca Zespołu ds. Pielęgniarstwa Onkologicznego działającego w ramach Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych w Katowicach

Informacja prasowa nr 1

Wrzesień 2016

Przy NRPiP powstaje zespół ekspertów koordynujący tworzenie rekomendacji w zakresie
postępowania z pacjentami z NTM

Jest wiele do zrobienia w obszarze poprawy jakości opieki nad pacjentem z nietrzymaniem moczu. Polskie pielęgniarki mają do dyspozycji pełen wachlarz środków pomocniczych, ale nie zawsze wiedzą, jak efektywnie z nich korzystać i jakie są między nimi różnice. Dlatego potrzebne jest wprowadzenie standardów postępowania oraz kompleksowa edukacja w tym zakresie. Takie są wnioski ze zorganizowanej w połowie września w ramach XIII Kongresu Pielęgniarek Polskich sesji „Profilaktyka, diagnostyka, leczenie i higiena pacjenta z NTM”.

Samorząd zawodowy pielęgniarek i położnych, zgodnie z Ustawą z 1 lipca 2011 r., nie tylko sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu ale także m.in. zajmuje się edukacją zdrowotną i promocją zdrowia. Naczelna Rada Pielęgniarek i Położnych, jako organ samorządu zawodowego, jest więc najwłaściwszym podmiotem do wytyczenia standardu praktyki pielęgnowania i opieki nad osobami z NTM.

– Co jest potrzebne pacjentowi z NTM? – zadała pytanie Elżbieta Szwałkiewicz, przewodnicząca Koalicji na Pomoc Niesamodzielnym, wieloletnia konsultant kraju w dziedzinie pielęgniarstwa osób przewlekle chorych i niepełnosprawnych. – Żeby mógł właściwie funkcjonować, powinien: mieć dostęp do sprzętu, produktu i środków pielęgnujących, zostać odpowiednio wyedukowany w zakresie ich stosowania przez kompetentne osoby zlecające oraz mieć możliwość refundacji tych środków.

Wg Elżbiety Szwałkiewicz, osoba z NTM jest pacjentem szczególnym, ze względu na wymiar psychiczny schorzenia. Składają się na niego nieustanny strach przed przeciekaniem i przykrym dla otoczenia zapachem, lęk o  brak środków na właściwe zabezpieczenie skóry i bielizny osobistej przed zabrudzeniem, codzienne trudności z właściwym funkcjonowaniem a także świadomość zależności od opieki zewnętrznej, poczucie wstydu i utrata sfery intymnej. Tym większa jest więc rola pielęgniarki w dotarciu do takich pacjentów i zapewnieniu im właściwej opieki.

– Bardzo odbiegamy od tego co dzieje się w krajach ościennych, nawet tych biedniejszych – mówiła Elżbieta Szwałkiewicz. – W zasadzie dysponujemy tym, co na świecie, tylko nie zawsze mamy wystarczającą wiedzę w tym zakresie. Wiele z nas, pielęgniarek nie rozróżnia produktów chłonnych stosując jedynie nazwę „pampers”!. Tymczasem żadna pielęgniarka nie powinna proponować dorosłemu człowiekowi „pampersa”, bo to go po prostu obraża!

Dlatego tak ważna jest edukacja pielęgniarek w tym zakresie. Mówiła o tym podczas swojego wystąpienia Anna Sadkowska, dyrektor ds. pielęgniarstwa Samodzielnego Zespołu Publicznych Zakładów Lecznictwa Otwartego Warszawa Ochota.

– Sytuacja jest delikatna a problemów dużo. Pacjenci się wstydzą, my czasami też się wstydzimy o tym mówić, w gabinetach lekarskich nie ma na to czasu, dlatego cała odpowiedzialność spoczywa na pielęgniarkach, w dobrej rozmowie. A żeby potrafić ją przeprowadzić, potrzebne są kursy specjalistyczne i przypominające.

Anna Sadkowska zwróciła uwagę, że są problemy z delegowaniem pielęgniarek na szkolenia. Zwróciła się więc z apelem do osób zarządzających placówkami, by umożliwiać pielęgniarkom edukację, zwłaszcza, że mają zapisane w ustawie podnoszenie kwalifikacji. – Dobrze, żeby w każdej placówce był taki lider, osoba, do której pacjent uda się po poradę. Może powinna to być pielęgniarka epidemiologiczna? Myślę, ze zaczniemy działać w tym kierunku, mamy wiele ośrodków, wystarczy napisać program i ruszać.

Do koncepcji stworzenia szkoleń w zakresie pomocy osobom z NTM odniosła się Mariola Łodzińska, wiceprezes Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych.

– Chcemy stworzyć grupę ekspertów działających przy NRPiP. Mamy nadzieję, że to gremium wypracuje rekomendacje dotyczące jakości opieki nad pacjentem z NTM, w oparciu o które będzie można rozpocząć szkolenia.  Minister Radziwiłł powiedział niedawno podczas spotkania z nami, że w aspekcie funkcjonowania służby zdrowia widzi ogromną rolę pielęgniarki w POZ. My również ją widzimy. Jesteśmy świetnie wykształcone, często i chętnie uczestniczymy w kursach i szkoleniach. Dlatego chętnie podniesiemy swoje kwalifikacje także w obszarze opieki nad pacjentem z nietrzymaniem moczu.

Wniosek z sesji dotyczącej roli pielęgniarki w opiece nad pacjentem z NTM jest jeszcze jeden – pielęgniarka może w zasadniczy sposób wpłynąć na życie chorego. Dzięki właściwemu doradztwu i odpowiedniemu doborowi produktów kompensujących utraconą sprawność zwieraczy, może nie tylko reagować na skutki choroby ale też dać szansę osobie niepełnosprawnej z NTM na poprawę jakości życia. Może zmienić diagnozę „niezdolny do samoobsługi” ….  na  „zdolny do samoobsługi …”.

– Pielęgniarka jest jak cudotwórca – podsumowała Elżbieta Szwałkiewicz. – Może zrobić z pacjenta samodzielnego i niesamodzielnego, może zamienić los człowieka w normalność albo totalny horror.

Osoba do kontaktu: Mariola Łodzińska, wiceprezes NRPiP